อาทิตย์ก่อน ระหว่าที่ผมเดินออกมาจากอาคารจอดรถของศูนย์การค้าแห่งหนึ่ง
ได้มีเสียงสนทนาระหว่างคุณป้ากับพนักงานทำความสะอาดกับเพื่อนร่วมงาน รปภ. หนุ่มดังมาจบกระทบหู ดูเหมือนว่าคุณป้ากำลังปรับทุกเรื่องหัวหน้าของแกที่มีอคติอยู่ ไม่มีความเป็นกลางและคอยหาเรื่องมาแกล้งอยู่ตลอดเวลา แกพูดไปพร้องกับร้องไห้ไปไม่กี่ชั่วโมงต่อจากนั้น ที่ร้านกาแฟ(ที่มีราคาบางแก้วเกินครึ่งค่าจ้างรายวันของป้า)หญิงสาวโต๊ะข้างๆกำลังนั่งเล่าเรื่องหน้าสลดให้เพื่อนฟังอย่างเคร่งเครียดถึงปัญหาในที่ทำงานที่ทำให้เธอยื่นใบลาออกเธอกำลังหนักใจจนตัวเธอไม่สนใจว่าใครจะได้ยินบ้าง ระหว่างนั้น ขณะที่กำลังท่องเว็บอยู่ ผมก็เปิดไปเจอข่าวจากเมื่อหลายปีที่แล้วที่เจ้าของธุรกิจพันล้านชื่อดังยิงตัวตายในบ้านตัวเองเพื่อจบปัญหาธุรกิจรุมเร้า
แปลกดีนะครับ ที่ไม่กี่ชั่วโมงนี้ เรื่องราวปัญหาของคนจากหลายหลายสถานการที่ต่างก็ดูจะยิ่งใหญ่ได้สำหรับแต่ละคนทุกคนต่างก็เคยถูกเลือกไม่ใช่แค่คุณคนเดียว ในช่วงเวลานั้นๆ จะเข้ามากระทบหัว ย้ำให้คิดว่า เราทุกคนต่างมีปัญหาไม่ว่าเปลือกหน้าจะต่างกันแค่ไหน เมื่อไหร่ที่เราต้องอยู่ในวังวนปัญหา จะได้รู้ว่ามีแค่เราอยู่คนเดียวเพราะว่าในเวลาเดียวกันใครต่อใครที่ดูไม่น่าจะมีปัญหาอาจกำลังสู้กับปัญหาที่หนักอกที่ยิ่งใหญ่กว่าเราเยอะปัญหากับชีวิตเป็นของคู่กันสู้ๆครับอย่ายอมแพ้แน่ใจได้เลยว่า ณ ตอนนี้คุณไม่ได้แย่ที่สุด หรือ ถูกเลือกให้สู้ลำพังอย่างแน่นอน
